Hiszpania to kraj, na południowym zachodzie Europy, zajmujący większość Półwyspu Iberyjskiego. W skład państwa wchodzą także dwie posiadłości w Afryce Północnej – Ceuta i Melilla, oraz rozliczne wyspy na Atlantyku i Morzu Śródziemnym, z których najważniejsze to Wyspy Kanaryjskie i Baleary. Do Hiszpanii należy także katalońskie miasto we Francji – Livia. Hiszpania podzielona jest na 17 autonomicznych okręgów, dość znacznie różniących się kulturą, tradycjami a niekiedy nawet językiem i narodowością (Katalonia, Kraj Basków). Jest to kraj w większości wyżynny z dość licznymi pasmami górskimi, w tym najważniejszymi Pirenejami. Z racji na rozciągłość Hiszpanii nie można jej jednoznacznie przypisać jednego klimatu. Generalnie Hiszpania jest jednak gorącym krajem, poza północnozachodnią częścią Półwyspu. Gospodarka Hiszpanii opiera się przede wszystkim na turystyce, ale także i rybołówstwie, przemyśle samochodowym, elektrotechnicznym, włókienniczym i rolno-spożywczym.
Terytorium Hiszpanii od tysięcy lat, było traktowane jako wyjątkowo atrakcyjne dla przybywających tam ludów, stąd liczne zmiany właścicieli tych ziem. W starożytności bywali tu Fenicjanie, Kartagińczycy, Grecy, Rzymianie. Pięćset lat po narodzeniu Chrystusa, półwysep zaanektowali Wizygoci. Dwieście jedenaście lat później kraj zajęli wdzierając się od strony Afryki, Arabowie. Blisko siedemset lat trwały walki chrześcijańsko-islamskie na Półwyspie, zakończone ostateczną wiktorią chrześcijan w roku 1492. Najsilniejszymi państwami Iberii, opierającymi się najeźdźcom, były Kastylia i Aragonia.
Połączenie ich i zajęcie opuszczonych przez Arabów ziem, stworzyły prawdziwe supermocarstwo, które już wkrótce opanowało wody Europy, Afryki i nowoodkrytej Ameryki. Mocarstwo nie wytrzymało prób czasu, przede wszystkim ze względu na ciągłe konflikty z sąsiednią Francją. W XVIII wieku rozpoczęły się wojny o sukcesję hiszpańską (inaczej koronę), by wreszcie na początku XIX wieku cały kraj został opanowany przez wojska francuskie pod dowództwem Napoleona. W niedługim czasie Hiszpanią znów rządziła dynastia Burbonów, kraj zaś tracił z roku na rok na ważności, i stawał się prowincją Europy. Tuż przed wybuchem II Wojny Światowej (podczas której wyniszczona Hiszpania postanowiła pozostać neutralną) doszło do wojny domowej, która europejskie mocarstwa wykorzystały jako poligon doświadczalny dla swoich wojsk i uzbrojenia. Zakończona w 1939 roku wojna, przyniosła sukces nacjonalistom Generała Franco, który krajem rządził aż śmierci w 1975 roku. Po tym wydarzeniu w kraju przywrócono monarchię, tron objął Jan Karol Burbon. Kraj ogarnął szereg reform, który sprawił, że Hiszpanii w 1982 roku pozwolono przystąpić do NATO, a cztery lata później do Unii Europejskiej. W chwili obecnej Hiszpania odzyskuje status, jednego z istotniejszych graczy przy europejskim stole.
Najsłynniejszą plażą Hiszpanii jest Costa Blanca. Rozliczne miejscowości wypoczynkowe, takie jak Denia, Moraira czy Albir przyciągają ślicznymi plażami Morza Śródziemnego. Symbolem regionu jest miasteczko Calpe wraz z ponad 300 metrowym wzniesieniem, z którego roztacza się piękny widok na okolice.
Katalonia to region znany z kurortów. Costa Brava czyli inaczej dzika plaża, wraz ze stolicą regionu Barceloną, to jedna z najczęściej odwiedzanych miejsc Hiszpanii. Typowo śródziemnomorski klimat, z przejrzystą wodą, piękną zielenią i skalistymi wybrzeżami przeradzającymi się w piaszczyste plaże od lat przyciągają turystów. Sama Barcelona to aglomeracja w której najciekawszym miejscem jest tzw. Dzielnica Gotycka, z gotycką katedrą, ratuszem, pałacem biskupim, pałacem Generalitat. Warto znaleźć się choć na chwilę w muzeum Picassa, a spacer po Barcelonie zakończyć w Cytadeli, z której rozciąga się widok na miasto i najbliższe okolice. Katalonia to nie tylko Barcelona. Montserrat z pięknym klasztorem Benedyktynów, Empurias pamiętające czasy rzymskie, Girona z zabytkową, żydowską dzielnicą, to wszystko sprawia, że region jest prawdziwym sercem Półwyspu Iberyjskiego.
Oprócz Costa Brava będąc w tych regionach warto znaleźć kilka dni na odwiedzenie Costa del Maresme z jej stolicą Calellą. Typowy kurort postawił przede wszystkim na organizację różnego rodzaju imprez i festiwali. Te najsłynniejsze to pokazy flamenco, narodowego tańca Hiszpanów, czy Parada Olbrzymów.
Na przeciwległym wybrzeżu Morza Śródziemnego znajduje się Andaluzja. Region ten najpóźniej wydostał się spod jarzma arabskiej niewoli, co widać prawie na każdym kroku, gdyż pełno tu arabskich zabytków. Najważniejsze miasta regionu są przesiąknięte klimatem dawnych czasów. Słynna Grenada zachęca ogrodami Generalife, oczywiście dawną dzielnicą arabską i Casa del Garbón arabskim, czternastowiecznym karawanserajem. Sevilla to miasto, w którym wieczny odpoczynek odnalazł Krzysztof Kolumb. Miłośnikom korridy ciężko będzie rozstać się z tym miastem, to właśnie tu odbywają się najsłynniejsze zawody i położona jest największa arena do tego krwawego sportu. Sevilla to także piękno przyrody – rzeki Gwaldakiwir, ze znajdującą się na niej Magiczną Wyspą. Wielkim skarbem Andaluzji jest wybrzeże Costa del Sol, czyli po prostu Wybrzeże Słońca. Stolicą wybrzeża jest blisko milionowa Malaga. Zabytkowa XI twierdza Alcazaba, fenicjański zamek Castillo Gibralfaro czy dom Picassa, to tylko część atrakcji, które czekają nas w tym mieście po całodziennym plażowaniu. Marbella to kurort stworzony pod turystów, pełen najrozmaitszych atrakcji, mających na celu ściąganie rzeszy gości z całego świata. Nie brak tu zabytków, ale miasto to przede wszystkim sklepy, bulwary, pola golfowe, przystanie jachtowe i kasyna.
By odpocząć od zgiełku warto zajrzeć do Fuengiroli. Liczące niespełna 50 tysięcy mieszkańców miasteczko, swoją atrakcyjność zawdzięcza położeniu u stóp góry Sierra de Mijas, co sprawia, że jest wyjątkowo urokliwe. Nad miastem góruje zamek San Isidro, w centrum znajduje się zabytkowa dzielnica Paseo Maritimo.